Maandag 26 april 2021 om 19.00 uur
Maandag 31 mei 2021 om 19.00 uur
https://youtu.be/y5OKzuyI-a0
Maandag 28 juni 2021 om 19.00 uur
Maandag 30 augustus 2021 om 19.00 uur
Maandag 27 september 2021 om 19.00 uur
Maandag 25 oktober 2021 om 19.00 uur
Maandag 22 november 2021 om 19.00 uur
Zaterdag 18 december 2021 om 09.00 uur.
“Oud worden in Oostende is geen pretje en al helemaal niet als je niet meer goed te been bent. Ik zie ze alle dagen passeren, in de Jules Peurquaetstraat: de oudjes, op weg naar de GB, met hun caddie.
Vaak lopen ze niet op het voetpad maar op de weg, steeds achterom kijkend, omdat de caddie anders blijft haperen aan de kasseien. Ik heb al veel gehoord dat mensen zich kwetsten aan die kasseien. Ook de wielen van de rollators blijven trouwens vaak haperen in in die kasseien. Dan komen ze in de Alfons Pieterslaan, waar de stenen glad zijn bij de minste neerslag. Als ze na de boodschappen een wandeling willen doen, is dat zeker niet op de dijk: te veel fietsen, te veel steps en ‘billecars’, te veel skateboarders die hun capriolen laten zien. De Koninginnenlaan, de brede laan die de tramsporen met het bosje verbindt, dan maar? Zelfde fietsen, met vaak nog hogere snelheid, vaak met drie naast elkaar. Ook daar wandelen er minder ouderen, alhoewel er veel serviceflats in de omgeving zijn. In de drang om de fiets te promoten, worden de ouderen vergeten. De fietser heerst op de wegen, en vaak ook op het voetpad.”aldus B.D.G. buurtbewoner.
Gebruikers van voetpaden hebben moeilijkheden bij het gebruik ervan door de slechte staat (gladde stenen, losliggende kasseien, opgevulde sleuven, …enz.).
De voetganger -de zwakste der openbare weggebruiker- krijgt de indruk in de kou staan; de slechte voetpaden wekt wrevel op bij de vele gebruikers (meestal van een gevorderde leeftijd) ten aanzien van het bestuur – het politieke-. In afwachting kan er een signaal vanuit het beleid gegeven worden dat men oog heeft voor deze problematiek.
Niet alleen een bespreking in de wijkraad maar concreet informatie naar de gebruikers over een al dan niet aanpakken van de herstellingen.
Er is een verband met Valpreventie (zie link) ; de aanpak van de infrastructuur van de voetpaden is doorslaggevend in het voorkomen van het “vallen”.
We lezen op de site van de Stad Oostende:
Met deze slogan start op 19 april de tiende editie van de Week van de Valpreventie. Ook in Oostende worden de hele week lang activiteiten georganiseerd om ouderen, hun familie en zorgmedewerkers te informeren over valpreventie.
En dat blijkt nodig, want zowat één op de drie 65-plussers valt minstens één keer per jaar. Bij bewoners van woonzorgcentra is dit zelfs meer dan de helft. Vallen kan niet enkel leiden tot lichamelijk letsel, maar heeft ook psychologische en sociale gevolgen. Want wie bang is om te vallen durft soms zelfs het huis niet meer te verlaten en raakt geïsoleerd.(…) leer verder (zie link).
Thuis of aan het piket: www.radiosyndical.be – live-radio voor een volwaardig IPA
maandag 29 maart – 9u tot 12u
Waarde kameraad,
De interprofessionele staking van maandag 29 maart zal geen gewone staking zijn. Nochtans is de inzet groot. Met de in 2017 aangepaste wet op de loonnorm aan hun kant, zetten de werkgevers ons het mes op de keel. Over meer dan 0,4% loonopslag willen de patronale organisaties niet praten. Dat is een slag in het gezicht van heel veel werknemers. Dinsdagavond legde Miranda Ulens dit allemaal haarfijn uit op de digitale meeting die door meer dan 1.200 militanten bekeken is. Die meeting is nog altijd te herbekijken op Vimeo en geeft overtuigende argumenten. Let op: de uitzending begint pas na 15 minuten.
De staking van maandag is voor het gemeenschappelijke front van ABVV en ACV de enige manier om de krachtsverhoudingen terug in evenwicht te krijgen. Ongeacht de omstandigheden en de nieuwe Coronavoorzorgsmaatregelen, moet de staking maandag ‘gevoeld’ en ‘gezien’ worden! Radio Syndicale moet daar een handje bij helpen.
Veel succes maandag. Samen zijn we sterk.
Met kameraadschappelijke groeten,
Thuis of aan het piket: luister naar www.radiosyndical.be – live-radio voor een volwaardig IPA
maandag 29 maart – 9u tot 12u
https://www.plaspunt.be/locaties
https://www.focus-wtv.be/nieuws/nieuw-plaspunt-aan-kapellebrug-oostende
Basis idee is de bestaande toiletten samen met een uitbreiding van de capaciteit (bijv Mariakerke, Oosteroever, …) te openen.
Link naar kw.be/nieuws
“Plasactie VZW is een Gentse vereniging die sinds 2004 in haar thuisstad Gent onvermoeid strijdt voor gelijke sanitaire rechten tussen vrouwen en mannen. Haar strijd resulteerde in 2014 eindelijk in gratis toiletten voor vrouwen en mannen op de Gentse Feesten, één van de bekendste stadsfestivals met internationale faam. Ondanks een aantal werkpunten is Gent het schoolvoorbeeld in België en de naburige landen als het aankomt op het streven naar sanitaire gelijkheid tussen vrouwen en mannen. Onze stad is ook de enige stad die tenminste over het sanitair problematiek denkt en zelfs een permanent sanitair beleid heeft. Dat is een reden te meer om de strijd tegen het sanitair seksisme over de grenzen van Gent heen te voeren en naar een hoger niveau te tillen, want sanitaire ongelijkheid is een internationaal probleem: van Indische vrouwen die door gebrek aan sanitaire voorzieningen naar afgelegen plekken gaan om hun behoefte te doen met het risico op verkrachting, tot Nederlandse vrouwen die voor wildplassen beboet worden omdat ze volgens de rechter in mannenurinoirs moeten plassen als de nood het hoogst is.”
Druk bijgewoonde webinar; eerstdaags vind je beeldverslag
“De gevolgen van racisme tijdens de WO II” (webinar 22 maart 2021)
Daniel Acke
De roman Bubele. Een schaduwkind van Adolphe Nysenholcin de kontekst van de getuigenisliteratuur en van de autobiografieën van verborgen kinderen.
De roman van Adolphe Nysenholc over zijn kinderjaren als “verborgen kind” en de nasleep ervan na de tweede wereldoorlog situeert zich ongetwijfeld in de literatuur die als getuigenis fungeert over de gruwel van het nazisme. Om dit merkwaardig boek in een bredere context te plaatsen zou ik eerst kort willen ingaan op de herinneringscultuur in het algemeen, die de laatste decennia zo belangrijk is geworden. Daarna zou ik willen tonen hoe de herinnering aan de volkerenmoord onder het nazisme (evenals de herinnering aan andere, recentere, massamoorden) zijn weerslag vindt in een nieuw type, zeer zakelijke, sobere literatuur gecentreerd rond de getuigenis, waarvan ik de voornaamste kenmerken zal samenvatten(…).
Wie de volledige tekst wil stuur een berichtje naar poldegrave@gmail.com
Onderstaande geef je een toelichting bij het begrip institutioneel racisme:
Vier beelden zijn tijdens WOI weggehaald om versmolten te worden tot wapens.
De beelden terugplaatsen als een symbool voor vrede en herstel van het kunstwerk.
Naar opzoekingswerk vond men “Tweede, grote brug, in ronde boog van fraai gedecoreerd gietijzer met klinknagels over het verdwenen kanaal. Vier hoge natuurstenen brugpijlers met gebeeldhouwde versieringen van scheepsboegen, golven en schelpen, waarop vroeger bronzen naakte engelenbeelden van J. Dillens en K. De Kesel, in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers omgesmolten, zie officieuze benaming “Engelenbrug” of “Tettenbrug”. Tevens monogram van Leopold II. Op de twee noordelijke sokkels van de pylonen bevonden zich twee bronzen bas-reliëfs van K. De Kesel, eveneens met de scheepvaart als thema. De twee data, 1903 en 1905, verwijzen respectievelijk naar de eerstesteenlegging en de afwerking van de brug. Op de sokkels van de andere pylonen, bewaarde bronzen inwijdingsplaketten.”
Bovenstaande vindt men terug in de inventaris van onroerenderfgoed (zie voorgaande link ).
Wie gaat de uitdaging aan om dit verder uit te werken en tot een goed eind te brengen?
