link naar artikel Bruzz 700-migranten-zonder-papieren-brussel-hongerstaking
USPR (Unie voor de Regularisatie van Sans-Papiers) vraagt een duurzaam regularisatiebeleid naar aanleiding van de hongerstaking te Brussel
Mevrouw en Meneer de ministers,
Met dit schrijven wil ik uw aandacht vestigen op de politieke noodzaak van een tussenkomst in de verschillende bezettingen van de USPR (Unie voor de Regularisatie van Sans-Papiers).
Zoals u wellicht weet, zijn sinds 23 mei 475 mensen zonder papieren aan het hongerstaken. Deze staking, die al 34 dagen aanhoudt, is een kreet om openheid richting de totstandkoming van een duurzaam regularisatiebeleid.
We vernemen dat na de verwerping van het wetsvoorstel van Défi, die als doelstelling had om duidelijke en permanente regularisatiecriteria in te voeren, alsook onafhankelijke commissie, de PS dringend een interministeriële commissie wil samenroepen. Wij verheugen ons op dergelijk initiatief! Het is hoog tijd dat de kwestie van de regularisatie op tafel van de regering belandt na de blokkade van de CD&V en, in het bijzonder, van Sammy Mahdi.
Vandaag ligt de bal in het kamp van zowel de minister van Economie en Werk (Pierre-Yves Dermagne, PS), de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid (Frank Vandenbroucke, sp.a/Vooruit) als van de eerste minister (Alexander De Croo, Open-VLD).
Het huidige migratiebeleid van de regering en, in het bijzonder, van de staatssecretaris, is er een van autoritair liberalisme: namelijk de mogelijkheden tot migratie en vestiging zoveel mogelijk beperken. In plaats van het wetsvoorstel van Défi te ondersteunen voor de invoering van duidelijke en permanente criteria en een onafhankelijke commissie, verdedigen de verschillende partijen van de meerderheid Sammy Mahdi’s nota “asiel en migratie”. Het toppunt van onfatsoenlijkheid werd bereikt door de maatregel om het verblijf van buitenlandse studenten met één jaar te verlengen vooraleer ze uitgewezen worden door Ecolo als een overwinning te vieren.
Zowel de hongerstakers als de werkers zonder papieren die op het grondgebied aanwezig zijn, wachten op een oplossing om uit de uitbuiting en de armoede te stappen. Zij willen simpelweg toegang tot de arbeidsmarkt zonder voorwaarden. Echter, noch Sammy Mahdi, noch Pierre-Yves Dermangne hebben een tastbare oplossing bij de hand. Voor een werknemer zonder papieren die al tien jaar in België is en geen kinderen heeft, stelt de regering voor om terug te keren naar zijn of haar herkomstland om aldaar een procedure te starten voor de “unieke vergunning”.
Hoewel de constante vergrijzing van de bevolking en de noden van de economische relance in voordeel van een regularisatie pleiten van de mensen zonder papieren, heeft de huidige regering niets anders te bieden dan vereeuwiging van de officieuze “humanitaire” criteria van de Dienst Vreemdelingenzaken, die de essentie van het probleem vormen.
In het kader van de deze interministeriële conferentie roepen wij op om een reëel debat te voeren om de basis te leggen voor een regularisatiebeleid van de mensen zonder papieren in België vertrekkende van de werkelijke situaties (werk, gezinssituatie, verankering, ziekte, onvoorziene uitzonderlijke omstandigheden, pandemie en economische relance) binnen het respect voor de fundamentele rechten.
Vervolgens vragen we dat, in afwachting van een politieke oplossing die binnen de regering onderhandeld zal worden, aan de hongerstakers een vernieuwbare verblijfsvergunning van één jaar met onbeperkte toegang tot de arbeidsmarkt toegekend wordt. Tevens vragen wij ook aan de minister van Volksgezondheid, Frank Vandenbroucke, dat hij maatregelen neemt om de hongerstakers op te volgen, gezien de uiterst dringende situatie waarin ze zich bevinden.
Teneinde het tempo te versnellen, vragen we aan de minister van Economie en Werk, Pierre-Yves Dermagne, om in overleg met de gefedereerde entiteiten de toegang tot werk en vormingen te vergemakkelijken voor de hongerstakers. Eveneens vragen we aan de eerste minister, Alexander De Croo, om voor de nodige meerderheid te zorgen om te vermijden dat er doden vallen, die enorm zwaar zouden wegen op het beleid van deze regering.