Open brief aan de eerste minister: Echte solidariteit nodig in coronacrisis, steun de ‘TRIPS waiver’

Open brief – Reginald Moreels, Marleen Temmerman en Wivina Demeester .

Beste mr. De Croo, beste eerste minister

De landen van de wereld verzamelen eind november voor de ministerraad van de Wereldhandelsorganisatie. Ze zullen er een beslissing nemen over de ‘TRIPS waiver’, het voorstel dat oproept om de patenten op coronavaccins op te heffen. Ons land blokkeert het voorstel nog steeds. In een open brief roepen voormalige parlementsleden en ministers Marleen Temmerman, Reginald Moreels en Wivina Demeester onze regering op om hun verzet tegen het voorstel te staken.

In april 2020, temidden van de eerste coronagolf, deed Europees Commissievoorzitter Ursula Von Der Leyen een hoopvolle uitspraak. Het coronavaccin zou ons universeel, gemeenschappelijk goed worden, beschikbaar voor iedereen in de wereld. “Met onze globale aanpak zullen we samen geschiedenis schrijven”, voegde ze er in dezelfde speech aan toe. In eigen land verklaarden u en andere leden van de regering meermaals terecht dat wereldwijd niemand veilig is, totdat iedereen veilig is. Als bezorgde Belgische burgers en voormalige ministers en parlementsleden onderschrijven we die boodschap volledig. Maar we zijn bezorgd dat het holle woorden blijven zolang ons land zich tegen de ‘TRIPS waiver’ blijft verzetten. Daarom willen we u met het oog op de ministerraad van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), die plaatsvindt tussen 30 november en 3 december, vragen om duidelijk standpunt in te nemen voor de ‘TRIPS waiver’ zodat we de coronapandemie wereldwijd sneller kunnen beëindigen.

Verontrustende ongelijkheid

Ondanks de grote beloftes die wereldleiders aan het begin van de pandemie maakten, is wat absoluut voorkomen moest worden, toch gebeurd. De rijkste landen in de wereld sloten bilaterale akkoorden af met de farmaceutische industrie en eigenden zich de meerderheid van de beschikbare coronavaccins toe. De gevolgen daarvan zijn best verontrustend te noemen. De voorbije drie maanden plaatsten hoge-inkomenslanden meer derde vaccindosissen dan het totale aantal vaccins dat lage-inkomenslanden het voorbije jaar konden plaatsen. Op het Afrikaanse continent ligt de vaccinatiegraad in verschillende landen nog altijd onder de 5%. Dat wil zeggen dat kwetsbare ouderen en het zorgpersoneel in die landen onbeschermd blijven, terwijl we in eigen land plannen maken om de bevolking uit te nodigen voor een derde prik. Het risico op nieuwe en gevaarlijke varianten van het coronavirus wordt zo groter met de dag.

Voorlopig is er geen wetenschappelijk bewijs voor een uitbreiding naar een derde prik. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) formuleerde in augustus een negatief advies en blijft hameren op het belang van een eerste en tweede vaccindosis. Om het virus in te dammen heeft het veel meer zin om kwetsbare groepen en gezondheidswerkers in lage- en middeninkomenslanden eerst te vaccineren. Extra vaccins toedienen bovenop de huidige twee dosissen betekent dat de internationale ongelijkheden bovendien nog meer zullen uitvergroten en het schaarse aanbod vaccins verder wordt afgeschermd. De grote uitdaging vandaag ligt dus in de eerste plaats in het aanpakken van die wereldwijde vaccinschaarste. Met de ondertekenaars van deze brief zijn we echter bezorgd dat het actuele beleid te weinig inzet op structurele oplossingen waardoor het wereldwijde tekort aan vaccins niet zal verdwijnen.

Huidig beleid is geen oplossing

Ten eerste blijft liefdadigheid centraal staan in het Belgisch beleid. Het is mooi dat ons land 7,3 miljoen vaccins schenkt aan lage-inkomenslanden via het COVAX-initiatief, maar het belang van liefdadigheid mag niet worden overschat. Op mondiaal niveau werd het overgrote deel van eerdere donatiebeloften nog niet ingelost. Amper 15 procent van de meer dan 1 miljard vaccins die hoge-inkomenslanden beloofden te schenken, zijn in Afrika aangekomen. Door onbetrouwbare levertermijnen vanwege de industrie en een gebrek aan financiering en donaties moest het COVAX-mechanisme haar doelstelling voor 2021 daarnaast bijstellen van 2 miljard naar 1,4 miljard geleverde dosissen. Tot begin november werden in totaal echter nog maar 450 miljoen vaccins verdeeld. Liefdadigheid kan de vaccinatiecampagne op een beperkt aantal plekken op de korte termijn misschien versnellen maar de pandemie lossen we er niet mee op.

Daarnaast hebben we de regering al een aantal keer horen herhalen dat de ‘TRIPS waiver’ geen oplossing is voor de coronacrisis. Vrijwillige samenwerking met de farmaceutische industrie en dwanglicenties zouden volstaan. Het tijdelijk opheffen van de patenten op vaccins en op andere middelen in de strijd tegen het coronavirus is inderdaad geen mirakeloplossing. We hebben ook een overdracht van kennis en technologie nodig en moeten logistieke ondersteuning bieden waar gezondheidssystemen geen grootschalige vaccinatiecampagne kunnen organiseren. 

Toch is volgensgezondheids- en juridische expertende ‘TRIPS waiver’ een eerste essentiële stap om de mondiale productiecapaciteit van vaccins op te voeren. Bovendien hebben vrijwillige initiatieven ons nog nergens gebracht. In mei 2020 lanceerde de WHO ‘C-TAP’, een vrijwillig platform om kennis en technologie te delen. Het platform is 1,5 jaar later nog altijd leeg. Dwanglicenties moeten dan weer land per land en product per product worden aangevraagd. Maar de huidige generatie coronavaccins bestaan uit tientallen verschillende patenten, voor iedere stap van het productieproces. Dwanglicenties aanvragen neemt dus te veel tijd in beslag. Het is een slopende juridische procedure waar we niet op kunnen wachten.

Ten slotte erkennen we de inspanningen van de regering om de lokale productiecapaciteit in Senegal en Zuid-Afrika verder uit te bouwen. Afrikaanse landen moeten inderdaad zelf vaccins en geneesmiddelen kunnen produceren om beter voorbereid te zijn op toekomstige gezondheidscrisissen. Toch verandert dat niet veel aan het fundamentele probleem waar we vandaag mee geconfronteerd worden: het intellectueel eigendomsrecht vormt nog steeds een obstakel voor de universele toegang tot coronavaccins en andere essentiële middelen in de strijd tegen de pandemie. In onder meer Canada, Bangladesh, Zuid-Afrika en Denemarken staan bedrijven te popelen om in actie te schieten en coronavaccins te produceren. Ze kunnen dat niet omdat de patenthoudende bedrijven met het intellectueel eigendomsrecht hun kennis en technologie afschermen. Die kennis en technologie werden nochtans ontwikkeld met miljarden euro’s belastinggeld. Volgens de VN en de WHO kan dit jaar 60% van de wereldbevolking worden gevaccineerd als alle productiecapaciteit in de wereld wordt benut. Laat ons er dus in de eerste plaats voor zorgen dat patenten geen obstakel meer vormen voor de inschakeling van bestaande productiefaciliteiten.

Echte solidariteit nodig

Willen we voorkomen dat gezondheidssystemen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië op de rand van de afgrond terechtkomen, dat de wereldeconomie afstevent op een economische catastrofe van 9,2 biljoen dollar en dat we ook in eigen land van besmettingsgolf in besmettingsgolf tuimelen, moet er snel een omslag komen in het gevoerde beleid. We hebben al te veel tijd verloren. Sinds India en Zuid-Afrika in oktober 2020 de ‘TRIPS waiver’ voorstelden bij de WTO, stierven dagelijks gemiddeld tienduizend personen aan Covid-19. De tegenstanders van het voorstel, Zwitserland, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie, dragen dus een enorme verantwoordelijkheid. De Algemene Vergadering van de WTO eind november vormt de uitgelezen kans voor ons land om zich aan te sluiten bij de oproep van de meerderheid van de landen in de wereld, wetenschappers, de paus, vakbonden, mutualiteiten, ngo’s, de WHO en 32.000 Belgen die het Europees burgerinitiatief ‘Geen Winst op de Pandemie’ ondertekenden. Zo organiseren we eindelijk echte solidariteit met de wereld, ‘een cruciale voorwaarde om de pandemie te overwinnen’, om het met uw eigen woorden op de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september te zeggen.

Hoogachtend, 

Wivina Demeester, voormalig minister van Begroting en Vlaams minister van Gezondheidsbeleid

Reginald Moreels, voormalig staatssecretaris en minister van Ontwikkelingssamenwerking

Marleen Temmerman, directeur departement vrouwengeneeskunde Aga Khan University en voormalig fractievoorzitster Senaat

26 nov. 2021 Actie Klimaat -coalitie te Brussel.

https://youtube.com/shorts/57ZoHxnB3Xg?feature=share

https://vimeo.com/channels/leffge

Een aantal LEF-leden waaronder een van LEF-Oostende was aanwezig op de actie van Klimaatcoalitie.

Op 10 oktober zijn we met tienduizenden op straat gekomen om concrete actie te eisen. Na de COP26 in Glasgow moeten we vaststellen dat de mooie woorden zijn verdwenen.

Terwijl België als land te voorzichtig was, is het ook duidelijk dat Vlaanderen alle besprekingen tegenwerkte. De ministers Jambon (NV-A) en Demir (NV-A) kunnen de champagne laten knallen maar intussen zijn het de burgers die blijven lijden onder de klimaatverstoring.
De reactie van België, en van Vlaanderen in het bijzonder, is onaanvaardbaar. Zowel voor zij die in België, als zij die elders in de wereld reeds de gevolgen van de klimaatverandering ondervinden. Maar ook voor de toekomst van iedereen.

Afspraak was op het Martelaarsplein, vrijdag 26/11 om 12.30 uur. Borden en slogans waren mee. Bereiden ons voor op de gevolgen van het nietsdoen tegen het klimaat te ondergaan in een gezamenlijke die-in. Herinnerden met ons de regering aan de vraag die wij op 10 oktober hebben gesteld: “How many more victims before we act?”/”Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen voordat er actie wordt ondernomen?”

https://vimeo.com/channels/leffge

Mercosur: Natuurvernietiging, schending van landrechten van boeren en Inheemse volkeren en verlies van industriële banen in de Mercosur-landen

Het EU-Mercosur handelsverdrag leidt tot natuurvernietiging, schending van landrechten van boeren en Inheemse volkeren en verlies van industriële banen in de Mercosur-landen. Daarnaast zorgt het voor oneerlijke concurrentie voor Europese boeren.

EU-Mercosur handelsverdrag funest voor mens en milieu
De Handel Anders! coalitie pleit voor een alternatief verdrag om de politieke samenwerking tussen de EU en de Mercosur-landen te verbeteren en doet voorstellen voor rechtvaardige en duurzame internationale handelsregels. Dat is de kernboodschap van een nieuwe publicatie die vandaag gepresenteerd wordt tijdens het Latijns-Amerika Debat (georganiseerd door een consortium van ngo’s en vakbonden).

Voor de publicatie interviewden de auteurs (onder meer van Both ENDS, FNV en Platform ABC) diverse vertegenwoordigers uit de Mercosur-landen (Argentinië, Brazilië, Paraguay en Uruguay), waaronder Inheemse leiders, wetenschappers en mensen verbonden aan maatschappelijke organisaties en vakbonden. Dat maakt de publicatie uniek.

Desastreuze gevolgen
Handel Anders! beschrijft in de publicatie de gevolgen van de deal voor landbouw en veehouderij, klimaat en natuur, Inheemse volkeren en economie en werkgelegenheid in de Mercosur-landen. Sara Murawski, co-auteur van het rapport: ‘De gevolgen zijn ronduit desastreus. Zo stimuleert het EU-Mercosur verdrag de handel in producten zoals soja, vlees en suiker, die leiden tot ontbossing, natuurverwoesting en mensenrechtenschendingen. Grote landbouwbedrijven in de Mercosur-landen veroorzaken op grote schaal gedwongen verhuizingen van Inheemse gemeenschappen. Daarnaast stimuleert het verdrag meer laag productieve banen in sectoren als land- en mijnbouw in de Mercosur-landen en veroorzaakt het de-industrialisatie.’

Ook de EU-landen ondervinden schade van de gevolgen. Het EU-Mercosur verdrag stelt de Europese akkerbouwers en veehouders bloot aan oneerlijke concurrentie door import van producten die geproduceerd zijn onder (veel) lagere productiestandaarden. Dit stelt de gezinsbedrijven nog meer bloot aan de race to the bottom op de wereldmarkt, waar vooral multinationals van profiteren.

Naar duurzame, eerlijke samenwerking
De Handel Anders! coalitie doet daarom voorstellen tot een nieuw samenwerkingsakkoord, gebaseerd op duurzame ontwikkeling van de eigen industrie, wetenschap en fatsoenlijk werk in de Mercosur-landen. De coalitie pleit voor meer Europese zelfvoorziening via marktbescherming en de regulering van de EU-markt in landbouwproducten. Zo krijgen EU-boeren een eerlijke prijs voor hun producten en wordt dumping in het Mondiale Zuiden voorkomen. Uiteindelijk moet de EU helemaal stoppen met import van producten uit de Mercosur-landen wanneer dit leidt tot natuurvernietiging, schending van landrechten en de uitstoot van broeikasgassen, betoogt de coalitie.

Brochure downloaden via onderstaande link

https://www.fnv.nl/getmedia/2b211aec-8be7-4079-819a-936dcca76e5e/Het-EU-Mercosur-handelsverdrag-Handel-Anders-okt-2021.pdf

https://https://left.eu/events/eu-mercosur-the-vicious-circle-of-pesticides

Waarom het handelsakkoord EU-Mercosur aan een zijden draadje hangt

Zie brochure:

https://11.be/sites/default/files/2021-03/mercosur-analyse-okt2020.pdf

Performance/Event Fatena Al Ghorra “Palestijnse poëzie”(samen met Dr Rik Hemmerijckx conservator van Emile Verhaeren museum) uitgesteld door coronamaatregelen

Organisatie: netwerk getrokken door het August Vermeylenfonds Oostende in De Geuzetorre, Kazernelaan 1, 8400 Oostende.“

Fatena Al-Ghorra is een auteur van Palestijnse afkomst. Ze was in Palestina een bekende journaliste en media-persoonlijkheid. In 2009 vroeg ze asiel aan in België, waar ze sindsdien woont. Sinds 2016 heeft ze de Belgische nationaliteit.

Zij werkt als freelance journalist, vertaler en dichter. Als journaliste werkte zij voor Al Jazeera. Ze is ook performer, en organisator van een poëzieproject onder de naam ‘Fatena’s poëziesalon’ in België en Nederland. Ze nam deel aan internationale festivals en poëzieprojecten over de hele wereld en in 2017 nam ze deel aan de internationale schrijfresidentie aan de Universiteit van Iowa.

Poëzie
Al-Ghorra debuteerde in 2000 met haar bundel There is still a sea between us, in het Arabisch. Ze publiceerde sinds 2000 vijf dichtbundels. Zij schrijft in het Arabisch. Haar werk is vertaald in het Spaans, Italiaans, Frans en Nederlands. In 2014 verscheen haar eerste in het Nederlands vertaalde dichtbundel: Gods bedrog. Diverse scenario’s, vertaald door Nisrine Mbarki en Kees Nijland, met een voorwoord van Annelies Verbeke. Haar vijfde bundel Neem dit lichaam is begin 2019 in het Nederlands uitgebracht door twee uitgeverijen, één in België en de andere in Nederland. Haar werk is opgenomen in een aantal bloemlezingen, waaronder Vijftig jaar Palestijnse dichters.

In 2012 won zij de El Hizjra-literatuurprijs voor Nederlandstalige schrijvers met verschillende achtergronden. In 2016 won haar boek Tradire il Signore (Nederlands: Gods bedrog) een Italiaanse prijs voor het beste Arabische boek vertaald in het Italiaans.